ماده 1 ـ
شهر جديد به مكاني اطلاق مي‌شود كه در محدوده آن براي اسكان و فعاليت جمعيتي بيش از پنجاه هزار (50.000) نفر يا دست كم ده هزار (10.000)واحد مسكوني به اضافه ساختمانها و تأسيسات مورد نياز عمومي، اجتماعي و اقتصادي ساكنان آن، در خارج از حوزه شهري و حريم استحفاظي شهرهاي‌موجود پيش‌بيني شده باشد.
